Commons:When to use the PD-scan tag/nl

Shortcut: COM:SCAN

Een afbeelding met de tag {{PD-scan}}. De scan werd uitgevoerd in het Verenigd Koninkrijk, met helderheids-, kleur- en contrastcorrecties gedaan in India. India's benadering van auteursrecht is vergelijkbaar met die van het Verenigd Koninkrijk.

Deze pagina heeft alleen betrekking op scans / fotokopieën. Voor foto's die van enige afstand zijn genomen, zie de tag PD-Art.

Introductie

Een eenvoudige (niet-verbeterde) scan / fotokopie van een oud kunstwerk moet worden getagd met het juiste type {{PD-old}} tag, op voorwaarde dat het origineel oud genoeg is om in het publieke domein te zijn op grond van zijn leeftijd. De scan / fotokopie zelf, als een puur mechanische en niet-creatieve handeling, kan geen nieuw auteursrecht creëren voor de persoon die het scannen heeft gedaan. Zo'n beeld mist originaliteit: het is een kale kopie, meer niet. Die regel geldt internationaal en wordt op Commons normaal gesproken als vanzelfsprekend beschouwd.

Hetzelfde geldt wanneer software is gebruikt om volledig automatische verbeteringen toe te passen, zoals wijzigingen in helderheid, contrast, ruisonderdrukking, geautomatiseerde krasverwijdering enzovoort. Nogmaals, als puur mechanische en niet-creatieve handelingen kunnen dergelijke verbeteringen geen nieuw auteursrecht creëren. Dat geldt ook internationaal.

De situatie is complexer wanneer de oorspronkelijke onbewerkte scan selectief is verbeterd, bijvoorbeeld door middel van zorgvuldig werk in Photoshop om bepaalde details naar voren te brengen. Dit type verbetering, hoewel natuurlijk computerondersteund, kan een aanzienlijk niveau van persoonlijke creatieve input vereisen en als gevolg daarvan een nieuw auteursrecht genereren voor de persoon die het werk doet.

Het is duidelijk dat wanneer het uitgevoerde werk voldoende uitgebreid is dat het resultaat als een nieuw artistiek werk moet worden behandeld (bijvoorbeeld wanneer een zwart-wit origineel "met de hand gekleurd" is), de afbeelding niet naar Commons kan worden geüpload zonder een licentie van de nieuwe auteursrechthebbende.

Maar hoe moet u omgaan met een scan van een oud PD-origineel dat op internet is gevonden? Vaak lijken dit slechts mechanische scans te zijn, maar misschien - zonder dat het mogelijk is om het te vertellen - zijn verbeterd en misschien zelfs selectief en met aanzienlijke creatieve input verbeterd.

Een verstandige richtlijn in zo'n geval is om u af te vragen of de afbeelding puur mechanische scan lijkt te zijn of – op basis van het beschikbare bewijsmateriaal – dat het zo veel op zo'n scan lijkt dat er geen auteursrechtelijke bescherming kan worden verwacht. Als dat het geval is, kunt u de afbeelding uploaden met de tag {{PD-scan}}. De aanvaardbaarheid van de afbeelding moet mogelijk worden heroverwogen als later aanvullend bewijs aan het licht komt, bijvoorbeeld na een klacht van de persoon die aan het beeld heeft gewerkt en die kan vaststellen dat een aanzienlijk niveau van persoonlijke creatieve inbreng inderdaad in de digitale verbeteringen is gegaan. Als er echter geen bewijs kan worden gevonden van een significant niveau van persoonlijke creatieve input, is er geen reden om aan te nemen dat de afbeelding auteursrechtelijk beschermd is.

Soms claimt een website een algemeen auteursrecht voor alle afbeeldingen op de site, inclusief afbeeldingen die niet meer lijken te zijn dan niet-kopieerbare mechanische scans. U moet dergelijke verklaringen kritisch analyseren op basis van al het beschikbare bewijsmateriaal en ze niet zomaar voor waar aannemen.

Wat betekent de PD-scan tag?

Gebruik van de {{PD-scan}} tag impliceert:

• Dat de Commons-afbeelding een kopie is van een scan die is gemaakt (en mogelijk verbeterd) door iemand anders dan de uploader;
• En dat de afbeelding geen onafhankelijk auteursrecht kan hebben omdat het gewoon een mechanische reproductie is van een oude afbeelding uit het publieke domein, of - op basis van het beschikbare bewijsmateriaal - dat het zo veel lijkt op een dergelijke reproductie dat er geen auteursrechtelijke bescherming kan worden verwacht.

Wanneer mag de PD-scan tag niet gebruikt worden?

De {{PD-scan}} tag moet niet gebruikt worden:

• Wanneer het origineel zich niet in het publieke domein bevindt.
• Wanneer u zelf de scan heeft gemaakt en de afbeelding heeft verbeterd.
  • Gebruik in zo'n geval gewoon een geschikte tag {{PD-old}} om aan te geven dat het origineel zich in het publieke domein bevindt, als dit waar is. Als u verbeteringen hebt aangebracht die een aanzienlijk niveau van persoonlijke creativiteit vereisen, licentiëer die verbeteringen dan met behulp van een tag naar keuze, zoals {{self|cc-by-sa-4.0}}.

Welk niveau van originaliteit is nodig om auteursrecht te creëren?

Volgens de Berner Conventie voor de bescherming van werken van letterkunde en kunst en soortgelijke internationale verdragen kan het auteursrecht op een artistiek werk alleen worden verleend als het werk oorspronkelijk is. Artistieke verdienste doet er niet toe. Maar wat "origineel genoeg" is om auteursrecht te krijgen, wordt overgelaten aan individuele landen om te bepalen, en sommige landen vereisen een hoger niveau van originaliteit (of creatieve input) dan andere. Er zijn onvermijdelijk veel grijze gebieden.

Verenigde Staten

In Bridgeman Art Library tegen Corel Corp. (1999), oordeelde de rechtbank van New York dat "een foto die niet meer is dan een kopie van een werk van een ander zo exact als wetenschap en technologie toelaten, originaliteit mist. Dat wil niet zeggen dat zo'n prestatie triviaal is, gewoon niet origineel". Ondanks de moeite en arbeid die gemoeid waren met het maken van dia's van professionele kwaliteit van de originele kunstwerken, oordeelde het Hof dat het auteursrecht niet bestond omdat het eenvoudigweg slaafse kopieën van de afgebeelde kunstwerken waren.

Hoewel deze zaak betrekking had op foto's en niet op scans, zou redelijkerwijs kunnen worden gesteld dat de Amerikaanse rechterlijke instanties naar analogie geen auteursrecht zouden verlenen aan een scan die – zelfs handmatig – is verbeterd om een beeld te creëren dat zo veel mogelijk op het origineel lijkt.

Waar de verbetering verder is gegaan dan dat, bijvoorbeeld door geselecteerde details of kleuren naar voren te brengen die niet gemakkelijk zichtbaar zijn in het origineel, Bridgeman Art Library tegen Corel Corp. kunnen minder overtuigend zijn en dergelijke gevallen moeten op hun eigen feiten worden beoordeeld.

Europa

In Europa hangt de auteursrechtelijke status van een gedigitaliseerde afbeelding af van het niveau van creatieve keuzes die tijdens het digitaliseringsproces worden gemaakt. 'Out of Copyright' heeft een juridische analyse uitgevoerd om de auteursrechtelijke status van gedigitaliseerde werken in de 28 EU-lidstaten, Zwitserland, Noorwegen en IJsland te bepalen en kaarten geproduceerd op basis van drie mogelijke scenario's: volledig geautomatiseerde digitalisering, semi-geautomatiseerde digitalisering en door mensen bediende digitalisering.

Verenigd Koninkrijk

In tegenstelling tot wat soms wordt aangenomen, is het in het Verenigd Koninkrijk "niet" het geval dat artistieke auteursrechten alleen kunnen worden gegenereerd door volledig onorigineel en mechanisch hard werk - zelfs veel ervan. Commentatoren maken soms misleidende verwijzingen naar een zogenaamde sweat of the brow doctrine en impliceren dat de Britse rechtbanken de auteursrechtelijke bescherming handhaven op basis van hard werken, zelfs zonder originaliteit. Dat geeft het standpunt van het Verenigd Koninkrijk niet goed weer. Het Britse auteursrecht is niet gebaseerd op zweet maar op een test van vaardigheden en arbeid.

Originaliteit staat absoluut centraal in het artistieke auteursrecht, en inderdaad onder S1(1)(a) van de 'Copyright, Designs and Patents Act 1988' [1], "Auteursrecht is een eigendomsrecht dat bestaat in overeenstemming met dit deel in de volgende beschrijvingen van werk - (a) originele literaire, dramatische, muzikale of artistieke werken...". Als er geen originaliteit is, kan er geen auteursrecht zijn.

In het arrest van de High Court Reject Shop/Manners F.S.R. 870. Leggatt LJ oordeelde in die zaak dat een loutere kopie van een bestaande foto geen auteursrecht kan opleveren indien de kopiist "geen arbeid en vaardigheid heeft verricht die een originaliteit van artistiek karakter verlenen"; en dat er geen nieuw auteursrecht kan zijn als het proces "volledig mechanisch" is (FSR 870 bij 876). Dit was een geval met betrekking tot het gebruik van een vergrote fotokopie, maar een scan zou op dezelfde manier worden behandeld.

Het Hof citeerde met instemming een eerdere zaak van de Privy Council (Interlego -v- Tyco, AC 217) waarin Lord Oliver had gezegd: "Maar kopiëren, op zich, hoeveel vaardigheid en arbeid er ook aan het proces kan worden besteed, kan geen origineel werk maken". (Een Privy Council-zaak is in wezen een beroep op het niveau van het Hogerhuis van een rechtbank in een land van het Gemenebest dat de Britse wetgeving nog steeds als bindend accepteert. De Privy Council is het hof van laatste beroep in een dergelijk geval en zijn beslissingen zijn van de hoogste overtuigingskracht.)

Uit Reject Shop v Manners blijkt dus duidelijk dat er zonder "arbeid en vaardigheid die een originaliteit van een artistiek karakter verlenen", geen auteursrecht kan zijn. Houd er echter rekening mee dat het niveau van originaliteit dat door de Britse rechtbanken wordt vereist, vrij laag is in vergelijking met het niveau dat nodig is in de meeste andere Europese rechtsgebieden.

Zie voor meer informatie de discussie over afbeeldingen van Darwin.

Juridische discussie

Een nuttige discussie (geen onderdeel van dit beleid) van een deel van de Amerikaanse juridische achtergrond is hier te vinden

Zie ook

• Commons:Copyright rules/Photographs
• Commons:Threshold of originality